Muzobox...

Als muzobox had ik gekozen om duidelijk te maken wat muzo nu eigenlijk betekent voor mij... Voor mij is muzo, zich ontplooien, zich ontpoppen.. Dat heb ik proberen weergeven aan de hand van een verhaaltje... Op het eerste balkje zit een mannetje, dat op het volgende balkje opstaat. Weer een balkje verder laat hij zich zakken aan een touwtje en vormt hij zich om tot een cocon. Iets verder in het verhaal zie je de cocon openbreken tot er uiteindelijk op het laatste balkje een vlinder te zien.
Muzisch zijn is een proces, een kringloop dat kan blijven duren en zoveel tijd in beslag neemt dat maar nodig is... Het is een proces dat ook nooit echt klaar kan zijn. Je blijft ontwikkelen, uiteindelijk zal de vlinder sterven maar vanuit die resten kan weer iets helemaal anders ontstaan.

In de doos zelf heb als bodem gekozen voor een schelpenbodem. Aangezien elk kind een soort schelp is. De een is fragieler, de ander weer sterker. De een is opener en de andere meer gesloten. Ze zijn stuk voor stuk uniek. Ik vind het belangrijk als leerkracht het kind dan ook persoonlijk te benaderen. Je kan niet dezelfde dingen doen en verwachten met alle kinderen van de klas. Als 'lichtinval' in mijn kijkdoos had ik gekozen voor een oranje kalkpapiertje. Daardoor lijkt het verhaal in het begin eentonig door de kleur. Maar ter hoogte van de vlinder had ik kleine bolletjes crêpepapier gekleefd in allerlei kleuren waardoor daar de vlinder echt leefde. En dat is weer iets dat ik belangrijk vind, gebruik kleur, gebruik verschillende inzichten. We hebben er talloze meegekregen, waarom deze niet gebruiken?
Binnenin mijn doos heb ik gekozen om aan de randen de trappen van Escher weer te geven in 3D. En ik vind dat dit zeer goed gelukt was. Deze trappen stellen weer het eindeloze proces voor van muzisch zijn, je kan jezelf blijven ontwikkelen, een werkje is nooit echt af,... Dit stelt ook wel mijn proces voor, ik heb mijn dieptepunten gehad toen ik bijvoorbeeld een jaar lang geen beeld had, weer eens buisde voor muziek. Ik heb ook mijn hoogtepunten gehad, dan denk ik bijvoorbeeld aan de lessen beeld en mijn openbaring bij muziek.
Tenslotte heb ik ook de buitenkant aangepakt, de randen waren beschreven met een gedicht. De bovenkant daarentegen kreeg een Keith Haring-look. Daarbij heb ik mannetjes getekend die echt muzisch zijn, beeldend, expressief, beeldtalen,... Ik denk dat de mannetjes van Haring ook zo'n beetje mijn startpositie was in deze opleiding, aangezien ik van een kunstopleiding heb genoten tijdens mijn middelbaar.